You are here: Start WIEDZA ALASKAN MALAMUTE

PO CO PSU RODOWÓD?

Zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych Związku Kynologicznego w Polsce od 1992 roku wszystkie rasowe szczenięta, niezależnie od ich liczby w miocie, maja prawo do rodowodu.

Jedynie nabycie szczeniaka z metryka oznaczona hologramem i numerem tatuażu daje gwarancję posiadania rasowego psa.

 

Wielu ludziom wydaje się, że rodowód to niepotrzebny papierek przez który cena psa jest windowana o kilkaset złotych. Niestety ta grupa jest w błędzie.

Rodowód to dokument stwierdzający, że pies jest rasowy i pochodzi ze sprawdzonej hodowli.

Wielu pseudo-hodowców próbuje nabrać nieświadomych kupców na „psy rasowe bez rodowodu”. Pamiętajcie, nie ma psów rasowych bez rodowodu!

Czym właściwie jest rodowód?

To dokument stwierdzający, że pies pochodzi z danej hodowli. W rodowodzie umieszczeni są także przodkowie naszego psa. Dzięki takim informacjom hodowca orientacyjnie może określić jak szczeniak będzie duży, jakie może mieć ubarwienie czy najważniejsze – jaki będzie miał charakter. Dla kupującego szczeniaka rodowód jest też zaświadczeniem, że pies pochodzi ze sprawdzonej hodowli. Rodowody wydawane są wyłącznie psom z hodowli zarejestrowanych i dozorowanych przez organizacje kynologiczną (ZKwP). Kupując psa z rodowodem możemy być prawie pewni, że został on przebadany pod kątem wad i chorób. Przed sprzedażą wszystkie psy rodowodowe muszą przejść tzw. przegląd hodowlany. Przeglądu dokonuje specjalista ze związku kynologicznego, który sporządza protokół (do wglądu u hodowcy) oraz metryki dla każdego z psów (dla nowych właścicieli). Organizacje kynologiczne dbają też o to by szczenięta przed sprzedażą przeszły obowiązkowe szczepienia i badania weterynaryjne. Hodowle kontrolowane przez związek nie mogą wydawać szczeniąt w zbyt młodym wieku, co często zdarza się w niezarejestrowanych hodowlach i negatywnie wpływa na psychikę psa.

Pseudo-hodowle nie podlegają żadnej kontroli i bardzo często nastawione są na szybki zysk. Bardzo często w pseudo-hodowlach szczenięta trzymane są w niewielkich, źle oświetlonych pomieszczeniach, psy małych ras bywają zamknięte w klatkach. W pseudo-hodowlach nikt też nie kontroluje tego czy szczenięta poddawane są odpowiednim szczepieniom i badaniom.

Związek Kynologiczny w Polsce dopuszcza jeden miot u suki w roku kalendarzowym po skończeniu przez nią stosownego wieku oraz uzyskaniu odpowiednich wyników na wystawach psów rasowych, w pseudo hodowli nikt nie weryfikuje odgórnie czy suka odpowiada standartom rasy, jak często rodzi szczenięta i w jakich warunkach sa one odhowywane!

Rodowód jest to gwarancja tego, że charakter i wygląd psa będą zbliżone do tych określonych w tzw. wzorcu rasy.

Psy nierodowodowe mogą mieć domieszki krwi innych ras przez co ich charakterystyczne cech bywają zaburzone np. rasy uznawane za łagodne stają się groźne lub psy, które mają małe skłonności do szczekania bywają bardzo hałaśliwe albo na odwrót.

Jakie psy dostają rodowody?

Powyższe pytanie nurtuje przyszłych posiadaczy psów, ale bywa też skrzętnie wykorzystywane przez nieuczciwych sprzedawców. Ci drudzy sprzedając psa bez rodowodu twierdzą, że był on któryś z kolei, a tylko kilka pierwszych psów w miocie otrzymuje rodowody. Jest to kłamstwo! Metryki (uprawniające do odbioru rodowodu) otrzymują wszystkie psy w miocie, nawet te niespełniające wzorca rasy. W ich przypadku w metryce widnieje zapis „niehodowlany” lub „niewystawowy”.

Metryka jest gwarancją pochodzenia danego psa!

Faktycznie kiedyś istniał przepis mówiący o tym, że tylko pierwsze cztery psy w miocie dostają rodowody, jednak został on zniesiony jeszcze w poprzednim wieku!

Nie dajcie się nabrać na rasowego psa bez rodowodu!

Aby szczenięta mogły dostać rodowody suka hodowlana oraz reproduktor (pies) muszą spełnić określone warunki. Nie są one specjalnie wygórowane. Pies i suka by zostały dopuszczone do hodowli muszą wziąć udział jedynie w trzech wystawach. W przypadku niektórych ras wymagane są też badania na schorzenia często przytrafiające się psom danej rasy. Po uzyskaniu zadowalających ocen na wystawach (te są wpisywane gdy pies/suka nie posiada uchybień w budowie ani zdrowotnych) i przeprowadzonych badaniach związek kynologiczny zezwala na hodowlę.

Szczenięta dowolnej kombinacji psów hodowlanych posiadają rodowody!

Pies po rodzicach rodowodowych

W sprzedaży często pojawiają się tzw. „psy po rodzicach rodowodowych”. Może to oznaczać, że hodowcy zwyczajnie nie chciało się „zaliczyć” punktów wymienionych w poprzednim akapicie. Jeśli jednak hodowcy nie chciało się przeprowadzić tak prostych badań to czy będzie mu się chciało dobrze opiekować szczeniętami przed sprzedażą?

Innym powodem może być też negatywny wynik badań psa lub suki.

Na koniec zdanie powtarzane nie raz pamiętajcie: nie ma psów rasowych bez rodowodu!

 

Czasami lepiej wydać trochę więcej na szczeniaka niż później ponosić nieprzewidziane wydatki, które będą konsekwencją błędów hodowlanych.

Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP)

1 stycznia 2012 weszła w życie w Polsce nowelizacja Ustawy o ochronie zwierząt. Na jej mocy zabroniona jest sprzedaż zwierząt pochodzących z niezarejestrowanych hodowli, a tym samym bez rodowodu dokumentującego pochodzenie danego psa.

Nasze hodowle należą do Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP), Oddział w Legionowie, który jest jedynym przedstawicielem FCI w Polsce (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna założona w 1911 roku).

Podstawowym celem powyższych organizacji jest oparta na podstawach naukowych organizacja hodowli i szkolenia psów rasowych dla osiągnięcia jak najwyższego poziomu zarówno pod względem eksterierowym jak i użytkowym.

Nowelizacja Ustawy o Ochronie Zwierząt, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2012, zakazała między innymi sprzedaży szczeniąt poza miejscem hodowli oraz rozmnażania psów w celach handlowych.

Ustawa ta ma wiele luk, które wykorzystali pseudohodowcy zakładając legalne stowarzyszenia. Pseudohodowle nadal tylko ROZMNAŻAJĄ psy, a nie HODUJĄ.

Owe organizacje wystawiają (pseudo)rodowody na podstawie niejasnych dokumentów lub po prostu wyglądu (!) z zapisem w rodowodzie: pochodzenie nieznane. "Rodowody" w takich organiazcjach sa drukowane w domowym zaciszu i nie przedstawiają żadnej wartości. Takie dokumenty nie gwarantują w żaden sposób rasowości psa, który powinien prezentować cechy fizyczne i psychiczne typowe dla rasy. Ojcem, matką, babką takiego szczeniaka może być zwykły mieszaniec, który tylko z wyglądu przypomina daną rasę.

Tylko rodowody zapisywane przez dziesiątki i setki lat dają gwarancję rasy. Znani i kontrolowani są tu przodkowie i dobierani do rozpłodu ściśle według wzorca rasy i po selekcji. Wzorzec rasy zatwierdza światowa organizacja FCI, która kontroluje pracę hodowlaną nad kształtowaniem i doskonaleniem danej rasy według jej wzorca.

Pseudohodowle są nastawione tylko na zysk, nie jest ich celem dbałość o rasę i zwierzęta pozostające w hodowli.

Przyszły właścicielu psa rasowego- nie daj się oszukać!

W tej chwili dotychczasowe hasło rasowy=rodowodowy może zmylić nieświadomego nabywcę.

Dlatego prosimy kupuj szczeniaka u hodowców zrzeszonych w Związku Kynologicznym w Polsce lub adoptuj.

Pamiętaj! Zwierzę nie jest rzeczą i nie należy traktować go przedmiotowo. Kwestia zaoszczędzenia kilkuset złotych na szczeniaku może w późniejszym czasie zaowocować psem niezbyt podobnym do rasy, z problemami behawioralnymi lub … częstymi wizytami u weterynarza.

Naprawdę warto zainwestować w wysokiej jakości szczeniaka z hodowli zrzeszonych w Związku Kynologicznym w Polsce.

WZORZEC RASY

FCI Standard nr 212/14.08.1996
Pochodzenie: USA
Patronat: kraje skandynawskie
Data publikacji obowiązującego standardu:
22.07.1997
Użytkowanie: pies pociągowy
Klasyfikacja FCI: grupa 5 szpice i psy ras pierwotnych, sekcja 1 nordyckie psy zaprzęgowe. Bez prób pracy

Więcej…

KOMENTARZ DO WZORCA ALASKAN MALAMUTE


WYGLĄD OGÓLNY

Alaskan Malamute to rasa ukształtowana przez naturę, a nie przez człowieka. W jego środowisku naturalna selekcja gwarantowała przetrwanie oraz możliwość rozmnażania się jedynie najsilniejszym oraz najbardziej energicznym i żywiołowym zwierzętom. Dzisiejsze psy zachowały wiele z tej pierwotnej siły pozwalającej na przetrwanie w ekstremalnych warunkach pogodowych.
Malamuty służyły Inuitom jako psy użytkowe, dlatego również dzisiaj powinny charakteryzować się dobrą budową oraz wspaniałą kondycją. Ich praca wymagała zarówno siły jak i wytrzymałości, dlatego hodowcy powinni dążyć do wypracowania równowagi pomiędzy tymi cechami. Malamut nigdy nie powinien być przesadnie muskularny . Jego łapy muszą być doskonale uformowane. Przód oraz tył powinien prawidłowo współgrać ze sobą. Kształt głowy, znaczenia, czy osadzenie ucha są ważnymi cechami kształtującymi typ tej rasy.
Macierzysty klub rasy tworząc wzorzec Alaskan Malamute chciał podkreślić różnice pomiędzy psami pociągowymi a wyścigowymi. Określenie malamuta jako „ciężkiego psa pociągowego” służyło odróżnieniu go od jego znacznie lżejszego kuzyna - Siberian Husky. Choć zdarzało się, że husky były wykorzystywane do transportowania ciężkich ładunków, to jednak ich budowa znacznie bardziej predysponowała ich do innego rodzaju pracy. Siberiany doskonale sprawdziły się w wyścigach zaprzęgów, natomiast malamuty z założenia nie są psami wyścigowymi.

Więcej…

PIELĘGNACJA MALAMUTA

SIERŚĆ

Malamut jeśli chodzi o pielęgnację sierści, na co dzień jest niekłopotliwy.

  • Czesanie: Po za okresami linienia wystarczy rozczesać malamucią sierść raz w tygodniu tak, aby nie tworzyły się kołtuny lub filce z podszerstka. Najlepiej używać do tego szczotki z drucianymi zębami lub grzebienia z obrotowymi zębami, który nie będzie przerywał sierści w trakcie czesania. Natomiast w okresie linienia musimy się przygotować na obfite wypadanie sierści, przede wszystkim podszerstka. W tym czasie należy czesać psa jak najczęściej tak, aby wyczesać martwy włos i aby się on nie sfilcował. I mamy spokój…do następnego linienia.

Więcej…

CHOROBOWE PREDYSPOZYCJE ALASKAN MALAMUTE

czyli do jakich chorób maja predyspozycje malamuty


Alaskan malamuty to generalnie rasa zdrowa, nasi ulubieńcy rzadko przejawiają problemy z którymi musimy udać się do weterynarza. Zazwyczaj jesteśmy gościem u weterynarza przy okazji corocznych szczepień i kontroli. Jednak malamuty jako rasa nie są wolne od różnych obciążeń genetycznych. Te o których zapewne słyszycie najczęściej to dysplazja stawów biodrowych oraz katarakta i inne choroby oczu. Niestety u naszej rasy mogą wystąpić również inne choroby, dlatego tak ważny jest odpowiedni program hodowlany mający na uwadze nie tylko cechy eksterieru osobników które są używane do hodowli ale także biorący pod uwagę ich zdrowie. Niezwykle ważne jest także ciągłe poszerzanie wiedzy przez hodowców, które owocuje takim dobieraniem skojarzeń aby rodzące się kolejne pokolenia malamutów były nie tylko piękne ale przede wszystkim zdrowe, aby mogły bez przeszkód pełnić swoją funkcję psów pracujących. Poniższe zestawienie ma na celu przybliżenie Wam w skrócie chorób na które jako miłośnicy rasy powinniście zwrócić szczególną uwagę.

Więcej…

POLINEUROPATIA ALASKAN MALAMUTE


Polineuropatia (lub zespół obwodowy) to zespół uszkodzenia nerwów obwodowych.

Polineuropatia oznacza "wiele nieprawidłowości w zakresie układu nerwowego " . Wczesna literatura na ten temat została napisana przez dr Larsa Moe z Norwegii , gdzie stwierdzono liczne przypadki  u potomstwa pierwszego pokolenia Alaskan Malamute, których rodzice byli importowani  ze Stanów Zjednoczonych w latach 70tych XX wieku. W USA od tego czasu widziano tylko kilka przypadków Alaskan Malamutów dotkniętych tą chorobą.

Więcej…

Wszystkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania bez zgody właścicieli serwisu ARKTYCZNE SNIEZNIAKI

Template by Joomla Themes & Copywriter.

stat4u