Sport

CERTYFIKAT UŻYTKOWY ZKwP

jak go zrobić aby móc wystawiać psa w klasie użytkowej

Justyna ze swoimi Championkami Dilemmą i Beatką

Po wielu latach starań dzięki grupce zapaleńców i działaczy ZKwP z Odziału Chojnice udało się w 2010 roku zorganizować pierwsze Próby Pracy dla 4 ras północnych psów zaprzęgowych, które to należą do V grupy FCI Szpice i psy w typie pierwotnym; sekcja 1 - północne psy zaprzęgowe. Rasy te to:

Alaskan Malamute
Pies grenlandzki (Grönlandshund)
Samojed (Samoiedskaia Sabaka)
Siberian Husky

KLASY ZAPRZĘGOWE

jak zgłosić psa na zawody j jak wybrać odpowiednią klasę, w której będziemy startować

Kiedy już zdecydujemy się wystartować na zawodach warto wcześniej sprawdzić regulaminy ale także to w jakiej klasie możemy wystartować. Początkujące osoby zazwyczaj zacznają od canicrossu ale możemy od razu spróbować sił w innych klasach. Zwłaszcza jeśli do tej pory trenowaliśmy z naszym psem np. z rowerem. W zasadzie start nie różni się wiele od naszych rekreacyjnych treningów, po za jednym atmosfera zawodów nie da się porównać z niczym innym, a adrenalina powoduje że nasz leniwy towarzysz joggingu zamienia się w szaleńca które po prostu chce się ścigać! Dobra rada na pierwszy raz, zazwyczaj najpierw startują duże zaprzęgi , warto aby nasz pies popatrzył na te starty oczywiście z pewnej odległości, no i musimy go mocno trzymać. Sami zobaczycie co się będzie działo kiedy już obejrzy kilka startujących zaprzęgów!

Ale najpierw zgłaszamy siebie i psa na zwody

Na stronie mushing.pl jest lista zawodów na dany sezon, jeśli wiemy jaki klub organizuje zawody możemy od razu wejść na jego stronę, większość ma już dostępne formularze internetowe lub jest podany kontakt do osoby która przyjmuje zgłoszenia. W takim formularzu wpisujemy swoje dane (lub innego mushera który startuje z naszym psem) dane psa oraz klasę w jakiej startujemy. Warto też sprawdzić jakich zaświadczeń wymaga dany organizator od psa (obowiązkowe szczepienia) i zawodnika (zaświadczenie lekarskie)

Śnieżniaki w prasie kynologicznej

Nasze psy ponownie okazały się świetnymi ambasadorami rasy

OKRUTNY SZLAK - heroiczna opowieść o psach i ludziach w wyścigu z epidemią

www.psitulmnie.pl

Legendę leżącą u podstaw dorocznego wyścigu psich zaprzęgów Iditarod rozpowszechniają przede wszystkim zwolennicy wspomnianych wyścigów, zdaniem których są one unormowane swoistym dekretem wydanym przez historię.

Jak głosi legenda, w okresie między 27 stycznia a 1 lutego 1925 roku, podczas najmroźniejszych, najciemniejszych i targanych porywistym wiatrem zimowych dni na Alasce, 20 właścicieli zaprzęgów wraz z 400 psami przewiozło przesyłkę z serum z leżącej 674 mile na północny zachód najbliższej stacji kolejowej, ratując tym samym Nome przed epidemią błonicy.

STRES, POT I ŁZY SZCZĘŚCIA - Mikołów 2012

Marzenia są po to aby je spełniać…hm, czasem łatwo powiedzieć. W Minikowie nie odważyłam się wystartować sama z zaprzęgiem,miałam być pomocnikiem ale ostatecznie w klasie C2 startował z naszymi psami (Pandorą, Kia Orą i Winkim, oraz „małym” Hanim) Michał G. któremu jesteśmy bardzo wdzięczni.

Natomiast w Mikołowie na III. Międzynarodowych Wyścigach Psich Zaprzęgów wystartowałam po raz pierwszy w klasie C2.

PRÓBY PRACY W DANII

Przed przystąpieniem do prób pracy pies musi uzyskać co najmniej dwie oceny minimum bardzo dobre z co najmniej dwóch wystaw krajowych, międzynarodowych lub klubowych. W praktyce chodzi o to aby to sędziowie wstępnie ocenili czy dany pies nie ma wad anatomicznych które uniemożliwiały by mu podjęcie wysiłku fizycznego. Oceny te mogą pochodzić z klasy młodzieży, pośredniej, otwartej lub championów. W praktyce właściciele decydują się na podjęcie prób pracy z psami, które ukończą 12-15 miesięcy i maja wykonany RTG bioder.

MINIKOWO 2012

Międzynarodowe Zawody Psich Zaprzęgów w Minikowie były pierwszymi w tym roku zawodami, na których można było wystartować w biegach licencyjnych i ukończyć etap prób pracy dla psa rasy zaprzęgowej. Po raz kolejny do Minikowa zjechało mnóstwo uczestników wraz z psami. Ogólnie dominowała rasa Siberian Husky, jednak nie brakowało Samoyedów oraz Malamutów.

MOJA PRZYGODA Z ZAWODAMI

Jak większość dzieci moim życiowym marzeniem było posiadanie psa, niestety, a właściwie stety mama twardo postawiła na swoim i nie pozwalała mi i mojemu rodzeństwu na posiadanie psa w bloku, zważywszy na to, iż każde z nas chciało mieć dużego czworonoga J

Moja przygoda z malamutem zaczęła się dość nietypowo, zaraz po tym jak wyprowadziłam się z bloku i zamieszkałam w domku z dużym wybiegiem postanowiłam spełnić swoje życiowe marzenie. W moim przypadku decyzja o posiadaniu psa lubiącego biegać była paradoksalnie śmieszna bo ja jako osoba trenująca wyczynowo Pięciobój Nowoczesny (pływanie 200m, strzelanie, szermierka, jazda konna-skoki przez przeszkody, bieg przełajowy na 3 kilometry) nigdy nie lubiłam biegać i to była jedyna dyscyplina, która sprawiała mi największą trudność. Wybór psa trafił na takiego, który będzie lubił biegać, szczególnie zimą, a dzięki niemu ja również pokocham ten sport.

Tak się stało.

BIEGI LICENCYJNE - MIKOŁÓW 2011

Zawody w Mikołowie były 3 trzecimi i ostatnimi w roku 2011 podczas których odbywały się biegi licencyjne umożliwiające dobycie certyfikatu użytkowości. Pierwsze biegi licencyjne odbyły się w Minikowie a drugie w Zakroczymiu w październiku. W Mikołowie pogoda dopisała, wczesnym rankiem było dość zimno ale w momencie pierwszych startów drugiego dnia zawodów wyszło nawet słońce. Trasa zawodów była dość trudna, wymagająca sporych umiejętności maszerskich, szczególnie dla zawodników jadących zaprzęgami. Było kilka ostrych zakrętów, wąski mostek i miejscami głębokie koleiny. Główna trasa liczyła 5,4 km, dla dużych zaprzęgów trasa liczyła 7,4 km, osoby startujące w Canicrosie miały do pokonania również 5,4 km w oba dni. W momencie przyjmowania zgłoszeń na zawody były podane dwie długości trasy dla zawodników w Canicrosie, 3,4 km pierwszego dnia i 5,4 km drugiego dnia. Podczas zebrania organizacyjnego w przeddzień zawodów ustalone jednak została, że trasa Canicrosu w oba dni będzie jednakowa i będzie wynosiła 5,4 km. Wszyscy zawodnicy pierwszego dnia zawodów przyjęli bardzo dzielnie informację, że ich trasa została wydłużona o 2 km. Podczas zawodów rozgrywany był również Puchar Samoyeda, w którym udział brały dzieciaki. Najmłodsi maszerzy pokonywali swoją trasę często w asyście rodzica lub opiekuna.

MINIKOWO 2011

Długo poszukiwaliśmy rasy idealnej dla nas. Mieliśmy suczkę w typie chińskiego grzywacza po przejściach i pragnęliśmy dobrać jej psiego towarzysza. Po długich negocjacjach, sprzeczkach, fochach i cichych dniach stanęło na wyborze „uśmiechniętego psa północy” – samoyeda. Oczywiście, deklarowaliśmy przed sobą, że z psem będziemy biegać i ćwiczyć – w końcu to rasa zaprzęgowa, potrzebuje ruchu… choć jednocześnie założenie było takie, że nasz będzie typem mieszczucha – bardziej towarzyszem porannego joggingu niż psem ciągnącym sanie. Po niedługim czasie trafił do nas białas o imieniu Honey, po domowemu nazywany Hanusiem, który przewrócił nasze dotychczasowe życie do góry nogami

PUCHAR SAMOYEDA

Psie zaprzęgi to sport rodzinny.

Na zawody przyjeżdżają całe rodziny razem z dziećmi.

Żeby najmłodsi się nie nudzili i nie było im smutno, że tylko starsi startują, to w 2006 roku podczas zawodów psich zaprzęgów o Puchar Polski i Europy, organizowanych w Kcyni przez naszą „Sforę Nakielską” wprowadziliśmy nową konkurencję „Puchar Samoyeda”.

To był mój pomysł, by tak nazwać tą konkurencję. W tamtym czasie byłem jedynym hodowcą, którego samoyedy startowały w tej konkurencji a nasza Aranda była po prostu w swoim żywiole. Ona potrafiła dostosować swój krok do możliwości małego maszera. Ponadto Aranda, później, razem z Kariną Borkowską zdobyła v-ce MP w juniorach. Inne rasy psów zaprzęgowych były doskonale wszystkim znane, a gdy mowa była o samoyedach to wielu się pytało, a co to za rasa, co to za psiak ?

Uznałem, że nazwanie tych biegów „Pucharem Samoyeda” będzie doskonałą formą promocji samoyedów jako psów zaprzęgowych.

Yukon Quest

tłumaczenie: Iwona Lenarczyk

Yukon Quest Sled Dog Race to międzynarodowy wyścig psów pociągowych, dostał swoją nazwę od "autostrady na północy," czyli rzeki Yukon i historycznych szlaków lądowych przemierzanych zimą przez poszukiwaczy złota i przygód. Dostarczających później złoto z Klondike i dalej z wnętrza Alaski.

HISTORIA POLAR DISTANS

Tłumaczenie: Magdalena Pałasińska

Pod koniec lat 90-tych miłośnicy psów polarnych zaaranżowali wyścig długodystansowy na odcinku około 300 km. Wyścig został nazwany Trasą techniczną aby zaproponować wyścig dla czystych ras psów północnych oraz sprawdzać ich możliwości.

Start i meta była w Femundtunet w Norwegii i ścieżki trasy przebiegały przez Norwegię oraz Szwecję. Wyścigi te zakończył się jednak po dwóch latach, a następnie niektórzy szwedzcy maszerzy postanowili wznowić zawody, tym razem w Szwecji, jednak ideą była koncepcji, która miała na celu testowanie sprawności czystych ras psów północy.

IDITAROD - ostatni wielki wyścig

Nie można porównywać go do innej konkurencyjnej imprezy na świecie! Wyścig na ponad 1150 mil przez najcięższe i najpiękniejsze tereny, jakie Matka Natura ma do zaoferowania. Przez poszarpane łańcuchy górskie, zamarzniętą rzekę, gęsty las, pustynię tundry i mile stepowych wybrzeży, które przemierzają maszerzy i ich psy. Przy temperaturach spadających znacznie poniżej zera, wiatrach, które mogą spowodować całkowitą utratę widoczności, niebezpieczeństwo wyczerpania, długie godziny ciemności i zdradliwe wzgórza i wspinaczki to właśnie Iditarod. Nadzwyczajny wyścig, wyścig możliwy tylko na Alasce. Z Anchorage, na Alasce, na południe w centrum, do Nome na zachodnim wybrzeżu Morza Beringa, każdy zespół liczy 12 do 16 psów oraz mushera obejmuje ponad 1150 mil w 10 do 17 dni. Jest nazywany „Ostatnim wielkim wyścigiem na Ziemi“ i zdobył światowe uznanie i zainteresowanie. Niemieccy, hiszpańscy, angielscy, japońscy i amerykańscy dziennikarze w emocjonujący sposób opisują i filmują przebieg wyścigu.

ARCTIC BARENTS RACE

http://www.arcticbarentsrace.com/

Podstawowe informacje:

Najdłuższy Wyścig Psich Zaprzęgów

Odległość 3000 km (w 2011 roku)
Prędkość - 120 km / dzień
25 dni na trasie wzdłuż terytorium czterech państw
12 zespołów jest oczekiwanych, ale nie więcej niż 20
Rejestracja w "Księdze Rekordów Guinessa"

Skala Informacyjna

Będzie nadawany na żywo przez kilka kanałów na świecie ( takie są plany organizatorów)

Wszystkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania bez zgody właścicieli serwisu ARKTYCZNE SNIEZNIAKI

Template by Joomla Themes & Copywriter.

stat4u